ขายงานฝีมือของตัวเองจ้า


แม่ครัวคาวบอยมีงานฝีมือที่ชื่นชอบส่วนตัว สไตล์ของแม่ครัวตามใจตัวเอง ทำไป ทำมา ก็เลยขายไปด้วยเลย เพราะยิ่งทำก็ยิ่งชอบ ยิ่งชอบก็ยิ่งซื้อ เลยเกิดผลงานขึ้นมาขายซะเลย งานเย็บผ้า ควิลท์ เป็นหลักในตอนนี้ แต่ผลงานฝีมืออย่างอื่นจะทะยอยมาตามอารมณ์และเวลาที่มีนะคะ อย่างเช่น โครเชต์ สร้อยข้อมือร้อยลูกปัด เป็นต้นค่ะ ประมาณว่า นึกอย่างทำอะไรก็ทำ (^^")

ตอนนี้บล๊อคขอเป็นบล๊อคอวดผลงานแล้วนะคะ เพราะว่าตอนนี้หันไปโฟกัสเรื่องเรียนทำเล็บ ถ้ามีโอกาสได้ทำงานทำเล็บหลังเรียนจบจริงๆก็คงจะมีแค่ผลงานที่เอามาอวดเพื่อนฝูงเล่นๆกัน หรือผลงานที่เพื่อนๆญาติๆ หรือคนแถวนี้สั่งทำ หรืออาจจะมีขายนิดๆหน่อยๆ ถ้าจะขาย ต่อไปคงจะลงขายที่ เวบ Etsy มากกว่าอ่ะค่ะ

ขอบคุณทุกคนที่แวะมาชื่นชมผลงานนะคะ
^^
_/\_

Wednesday, 17 November 2010

1st booth at Country Club

ทำงานหามรุ่งหามค่ำ เร่งทำกระเป๋าและสร้อยข้อมือไปขายที่บูธ
เป็นการเช่าบูธครั้งแรก
แต่เป็นบูธที่เป็น private booth ที่คันทรี่คลับ จะมีแต่สมาชิกและครอบครัวมากัน
จะมีอาหารและเครื่องดื่มแนวๆค๊อกเทลนิดหน่อย

ในรูปเป็นการเตรียมพร้อมก่อนออกจากบ้าน



พี่เคเลนทำถุงใส่รองเท้ามาด้วย
เพราะคนตีกอล์ฟกันเค้าชอบมีถุงรองเท้าแยกร้องเท้าไว้ต่างหาก
เราพี่น้องก็จัดรวมกัน



ฝั่งของแอนน์ก็จัดแบบนี้
แต่ไปๆมาๆ ก็ดึงเจ้าสามใบเถาออกมาโชว์แยกกันหมดเลย
แต่ไม่ได้่ถายไว้ อิๆ
แล้วก็มีสร้อยข้อมือลูกปัดโชว์ขายด้วย
แต่แอบหันไปมองข้างๆ กรี๊ดๆว๊ายๆอยู่ในใจ ทำไมมันแพงโคตรๆ
มองของเราแล้วสวยก็ไม่แพ้กัน ทำไมของเราถูกกว่าน๊า
ก็แบบว่าของเค้าใช้หินจริง ของไฮโซกว่า อิๆ
แต่ว่าของเราก็ดูดีน๊า สวยถูกๆ ไม่ใช่เงินฟุ่มเฟือย ฮ่าๆๆ



อีกซักมุม
ฝั่งหน้าแอนน์มีคนขายเทียนหอมๆ และเจลหอมใส่รถหรือบ้าน
คนซื้อมีนิดหน่อย
แบบว่าต้องเสียค่าเข้างานสิบเหรียญอ่ะ
แล้วก็ยังเป็นวันพฤหัส และคันทรี่คลับก็อยู่ไกลมากด้วย
เหมือนเพื่อนๆบอก ทั้งไกล และคนคงรอช๊อปวีคเอนด์
ส่วนคนทั่วไป ไม่มีใครรู้เรื่อง เพราะมันเป็น"ไพรเวท" ไม่มีการโฆษณา
แค่สมาชิกที่นี่รู้เท่านั้น
เลยมีแต่สมาชิกมาดื่มเหล้า คุยกัน ตามปรกติ
แค่มีของมาให้ดู เผื่อมีอะไรเตะตาแล้วซื้อติดมือกลับบ้านแค่นั้นเอง



ออกงานครั้งแรกก็เป็นมิสปิ๋วซะแล้ว
แต่ไม่ท้อหรอกค่ะ การขายของก็แบบนี้แหละนะ
เงินค่าเช่าก็เสียไปแล้ว ดีนะไม่แพง 25 เหรียญหารกันสองพี่น้อง อิๆ
เลยหันมากินให้คุ้มซะเลย
ไม่ใช่แอนน์คนเดียวนะ คนที่มาเปิดบูธทั้งหมด 28 บูธได้นะ
ก็พากันเดินคุยกันเอง เดินดูของกันเอง ซื้อช่วยกันเอง
ฮ่าๆ เรื่องจริงเลย



มองไปที่ของหวานก่อนเลย
สงสัยมาจาก"แซมคลับ"ทั้งนั้น เพราะหน้าคุ้นๆ
แต่ก็หยิบกิน ของหวานไม่โดนอย่างแรงค่ะ
กินของคาวดีกว่า



รอบแรก เอาคิชมากิน ตบท้ายด้วยชีสเค้กและผลไม้เล็กน้อย
คิชใช้ได้ แต่ชีสเค้กไม่โดน!!
คนกินง่ายอย่างแอนนายังกินไม่อร่อย เพราะฉะนั้นคนอื่นก็ต้องคิดว่าไม่โดนด้วย
อิๆๆ



มาเซตโต๊ะตั้งแต่บ่ายสามหน่อยๆ
บ่ายสี่ก็เริ่มนั่งมองคนอื่น
หกโมงกว่าก็แล้ว คนก็ยังไม่ค่อยมี เดินคุยกันก็แล้ว
กลับไปหาของมากินปิดท้ายดีกว่า
ฮ่าๆๆ


สรุป..ขายได้ไม่เยอะ แต่ก็ยังขายได้
แต่ว่าบางร้านเนี่ยบ่น

เพราะ

ขายไม่ได้เลย

แต่ว่าเค้าก็บอกว่าบางครั้งการขายมันก็เป็นแบบนี้
บางรอบขายได้เป็นพันๆต่อวัน
บางรอบก็ได้น้อย

แต่

ไม่เคยที่ขายไม่ได้เลย


ก็สู้กันต่อไป


(^^)






3 comments:

  1. โอ้ทชอบมากเลยไปขายแบบนี้ ปีหน้าจะลงงานคราฟโชว์อีก หาที่ถูกๆๆ ก่อน แอนน์ขายดีๆๆๆๆๆ

    ReplyDelete
  2. ปีนี้แอนน์ชิมลางดูก่อนน่ะโอ๊ท แล้วเดี๋ยวปีหน้าคงรู้อะไรมากขึ้นกว่านี้แถบนี้บ้าง แต่ว่าถ้าถามจริงๆ ชอบขายในเนทอ่ะ นานๆทีไปออกบูธก็น่าสนุกดีอ่ะ สนุกกันคนละอย่าง แต่ดีใจที่นึกเปิดร้านขึ้นมาจริงๆ แม้มันจะแค่กิ๊กก๊อกแต่มันก็เป็นงานใจ ขายได้ก็มีเงินต่อทุนมาซื้อผ้าซื้อของที่เราหลงไหลกับงาน และงานไม่นอนอยู่บ้านเฉยๆ หรือแจกไปก็แล้ว เงินหมดก็แล้ว แต่มันทำไม่ได้เยอะเท่ากับการขาย การขายทำให้ได้ทั้งสองอย่าง ได้ฝึกมือ ได้จำนวน ได้ใช้ความคิดเต็มที่ ตามใจตัวเองได้ สรุปว่าข้อดีมีเยอะกว่าข้อเสีย อิๆ ชอบว่างั้นเหอะ

    ขอบใจมากเลยนะโอ๊ทสำหรับให้คำปรึกษา เป็นกำลังใจตลอดเลยอ่ะ

    ReplyDelete